Rotterdamse installatie scheidt plastic afval met infrarood licht en perslucht

Volgende maand zal in Rotterdam een nieuwe sorteerinstallatie van kunststof verpakkingsafval voor het eerst opstarten. Het is de eerste dergelijke sorteerinstallatie in Nederland en tevens een van de modernste van Europa.

Nedvang regisseert in Nederland de gescheiden inzameling en recycling van plastic verpakkingsafval en heeft vorig jaar een tender uitgeschreven om een fors deel van de sortering van plastic verpakkingsafval ook in Nederland te laten plaatsvinden. Afvalverwerker Sita realiseert nu deze sorteerinstallatie in het Rotterdamse havengebied.
De nieuwe afvalsorteerinstallatie scheurt in eerste instantie de binnengekomen zakken met plastic afval open en sorteert dit vervolgens op grootte in vier groepen. Hierbij wordt eventueel niet-plastic afval uit de afvalstroom verwijderd. Ook haalt de installatie plastic folie al vroeg in het scheidingsproces uit de afvalstroom. ‘In Nederland zit er relatief veel folie in plastic verpakkingsafval’, vertelt Sita-projectmanager Peter de Boodt. ‘Dit is veel lichter dan ander verpakkingsafval, zoals drinkflessen en flacons en dergelijke, en is dan ook relatief gemakkelijk met een windzifter tussen het andere materiaal uit te blazen.’ Op deze manier is het plastic folie te scheiden van het overige plastic verpakkingsafval.

Wat de scheidingsinstallatie vooral zo efficiënt maakt, is het near-infrarood sorteersysteem, zo legt De Boodt uit: ‘Achter elkaar staan vijf near-infraroodscheiders. De eerste scheider is ingesteld om PET te detecteren, de tweede controleert op polyethyleen en de derde op polypropyleen. De plastic afvalstromen passeren via een brede lopende band de opeenvolgende scheiders. Elke soort plastic reflecteert licht dat erop wordt gestraald op een manier specifiek voor dat soort plastic en zichtbaar voor deze near-infraroodscanner.’

Zo neemt de eerste scheidingsmachine waar of een bepaald plastic voorwerp wel of geen PET is. Is dit wel zo, dan ‘markeert’ de machine de positie van het voorwerp op de lopende band en blaast dit voorwerp vervolgens met perslucht van de band om het zo uit de afvalstroom te halen. De tweede en derde scheiders doen hetzelfde met polyethyleen, respectievelijk polypropyleen. De volgende scheidingsmachine kan alle drie de soorten plastic detecteren en fungeert als controle voor de andere drie machines. Het eventuele restafval loopt nog onder een vijfde machine door, die alle andere soorten plastic kan verwijderen om het totale recyclebare percentage te maximaliseren.
Tot slot wordt het uitgesorteerde plastic per soort samengeperst tot balen. Hierbij sorteert de machine ook op kwaliteit. Deze balen worden vervolgens aan bedrijven verkocht die het hergebruiken.

De capaciteit van de installatie bedraagt 25 tot 30 kiloton aan plastic verpakkingsafval per jaar. Dat is gelijk aan het oppervlak van circa 25 voetbalvelden met daarop een laag van vijf meter plastic.
De installatie werkt grotendeels automatisch; er is – buiten het technisch personeel – slechts zes tot acht man nodig om de afvalsorteermachine draaiende te houden. Verder is de installatie zo ontworpen dat deze eenvoudig is aan te passen aan mogelijke, toekomstige veranderingen in de samenstelling van de verpakkings­-mix. Zo is de installatie na ombouw ook in staat grotere PET-flessen te verwerken en op kleur te sorteren.
Hoewel dit de eerste installatie in zijn soort in Nederland is, heeft Sita al ruime ervaring met het sorteren van plastic verpakkingsafval. Het bedrijf verwerkt dergelijk afval al tien jaar in België en Duitsland.

Bron: Technisch Weekblad