Toen architect William McDonough en chemicus Michael Braungart in 2002 het baanbrekende boek Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things publiceerden, waarin ze opriepen tot duurzamere productiemethoden door middel van geavanceerde wetenschap en design, hadden ze niet kunnen voorspellen dat multinationals als Wal-Mart en Coca-Cola die filosofie zouden onderschrijven. Noch hadden ze kunnen bevroeden dat amper zes jaar na het verschijnen van hun boek biologisch afbreekbaar plastic - zonder aardolie als grondstof - hun ideeën een flinke sprong naar volwassenheid zou helpen maken.
Frederic Scheer, oprichter en directeur van Cereplast, dat de nieuwe plastics produceert, verwacht dat ‘bioplasten’ binnen tien jaar de conventionele plastic verpakkingen gaan vervangen. Dus vaarwel plastic vorken, rietjes, bekers en meeneembakjes? Inderdaad, ja. Bedrijven als Solo en Alcoa zijn een samenwerking aangegaan met Cereplast, gevestigd in Hawthorne (Californië), om bekertjes, borden en bestek te vervaardigen uit zetmeel dat afkomstig is uit aardappelen, maïs, tarwe en tapioca. Ben je er klaar mee, dan gooi je ze in de GFT-container of op de composthoop, waar ze binnen een paar maanden verdwijnen zonder een spoor na te laten.
‘De mensen beginnen in te zien dat het niet zinnig is om een kwartier lang gebruik te maken van een wegwerpbekertje dat is vervaardigd uit aardolie, die er zeventig miljoen jaar over doet om te ontstaan, en dat bekertje vervolgens voor de komende vijfhonderd jaar naar de vuilstort te sturen’, zegt Scheer, een voormalige investeringsbankier, die in 1998 het Biodegradable Plastics Institute heeft opgericht.
Biologisch afbreekbare plastics vergen tijdens het productieproces minder brandstof, produceren minder kooldioxide en zouden het afval dat jaarlijks op de vuilstort belandt met duizenden tonnen kunnen verminderen. Daar komt bij dat ze veiliger zijn dan conventionele plastics, die gifstoffen aan het voedsel kunnen afgeven.
Bioplastics zijn pas de laatste jaren concurrerend geworden, sinds de olieprijs explosief is gestegen van dertien naar zo’n honderd dollar per vat. Toch zijn er nog obstakels, zoals de mogelijkheid dat bioplastics de recyclingstroom van huishoudafval zouden kunnen vervuilen als de consument deze plastic verpakkingen niet van het andere verpakkingsafval scheidt.
Evenals bedrijven als NatureWorks en DuPont werkt Cereplast ook aan de ontwikkeling van aardolie-arme plastics voor gebruik in meer complexe producten. Zo bevatten de hybrideharsen van Cereplast maar half zoveel aardolie als traditioneel plastic en lenen ze zich voor alle mogelijke toepassingen, van speelgoed en elektronica tot medisch instrumentarium en sportwagens.
Sommige bedrijven kweken zelfs hun eigen plastic. Het in het Amerikaanse Cambridge (Massachusetts) gevestigde Metabolix heeft vingergras, tabak en suikerriet zodanig genetisch gemanipuleerd, dat ze plastic polymeren bevatten. De stengels van de planten kunnen verwerkt worden tot duurzaam plastic. Plantenplastics zouden binnen een paar jaar klaar kunnen zijn voor commercieel gebruik, wat een volkomen nieuwe betekenis geeft aan het begrip ‘groei-industrie’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten